امروز حرفم میاد

سلام...

 دارم سیب هایی رو که مامان جون بهش دعا خونده رو می خورم بسی خوشمزه است . کسی دلش نخواهد جاتون خالی ....

من تصمیم گرفتم صدرا رو به نام صدرالدین توی خونه صدا کنم/ حالا نمی دانم نظر بقیه چیه ولی من از لفظش خیلی خوشم میاد .... هانی میگه ای بابا یک نی نی کوچولو رو با این نام قلمه سلمبه صداش کنی چی میشه/ فقط تصورش کنید با یک کیف دو برابر هیکلش داره میره کلاس اول و اسمش هست :صدرالدین

الهیییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

دیروز با دوست دوران لیسانسم صحبت می کردم کلی از نی نی دار شدن من ذوق کرد . نی نی خودش الان یک سال و یک ماهشه و موقع خوردن شیر می می مامانشو گاز می گیره و بعدش لبخندی حاکی از رضایت بر لبانش نقش می بنده.... (فکر کن ) 

 داشتم توی وبلاگها دنبال سیسمونی می گشتم رسیدم به جایی که یک مامی برای نی نی توی دلش نامه های قشنگی نوشته بود . فکر کنم من زیاد این کار رو برای صدرالدین نکردم ...

 ۵شنبه ای با مامان و بابا و هانی رفتیم ولیعصر رو زیر پا گذاشتیم و تقریبا یک نگاه کلی به همه تخت و کمد ها کردیم / همشون قشنگ بودن و قیمت هاشون هم نگو... واقعا چرا یک صندلی غذای کودک باید ۴۰۰ تومن باشه ؟ چرا باید رورورکش ۲۰۰ تومن باشه ؟ چرا تخت و کمدش باید ۲ میلیون در بیاد؟

واقعا چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

فعلا مامی در حال تجسس برای پیدا کردن قشنگ ترین تخت و کمد برای دونه ای به نام صدرا ملقب به صدرالدین هست....

خدا رحم کرده لباس شاو خریدم وگرنه این پروسه ماه ها به طول می انجامید ....